Jantje zag en Johny saw

Johny saw es proimen hanging

Oh ! As chicken eggs so groot

It seemed that Johny would go plucking

While his father ’t him forboad.

He thinks: as I will be very clever

Then my father sees it not

On this tree so full of prumkes

He will not have it in the mot.

So Johny clautered in the prumetree

Stack his pockets full of fruit

But he mistrapped on a tackske

And fell down, flack on his snoot.

All the prumes were spice now

And the spice ran out of his brook

It dripped softly in his couses

Johny did not darf to look.

And again he was not lucky

Cause his father came there oan

And he gave him such a ramling

He could fourteen days not goan.

That is how end the silly story

Of little John, the proimenthief

Even, with een lot of goesting

he did it never more upnief

Alleen als hij ijs- en ijskoud is

UPDATE: het postje hieronder klopt niet meer helemaal – u leest het wat en hoe en waarom alhier

(met dank aan Stef Flater voor deze info waarvan ik nog niet op de hoogte was toen ik dit postje lanceerde)

U las en hoorde het voorzekerst al: de tent van het ijssculpturenfestival in Brugge heeft het vorige week begeven onder het gewicht van de dikke pakken sneeuw, waardoor men genoodzaakt was om het festival te sluiten. Gelukkig raakte niemand gewond tijdens de instorting en gelukkig ook is er geen ernstige schade aan de prachtige ijskunstwerken.

Om het verlies van inkomsten in de drukste week van de kerstvakantie te recupereren zal het festival een week langer te bezoeken zijn. Gisteren, 25 december, gingen de ijspoorten terug open, en dat zullen ze nog blijven tot en met zondag 17 januari volgend jaar.

Als je niet weet wat te doen of je mist de vriezekou en het ijs, go there, het is zeker de moeite waard. Magnifiek zijn ze, de levensgrote ijsbeelden. Gekleurde lichten spelen met de reflexie van het ijs, wie wil kan via de ijzige glijbaan naar beneden schuiven en als afsluiter van uw tocht door de ijstijd, in een frisse 6 graden onder nul, kan den innerlijken mensch in u zich in de ijsbar opwarmen met een hartverwarmende jenever of een kopje warme chocomelk.

Hoe ik dat allemaal zo weet? Omdat ik daar was, samen met Elke en onze kroost.

 

Kindjes kopen doet gene zeer

 

Kent u deze madam?

 

Zij maakt baby’s.

 

  

Zijn ze niet om op te eten?

 

 

 

Ze zijn gemaakt van marsepein.

Voor meer foto’s : Camille Allen

Rain

Klik op PLAY

Sluit je ogen

OGEN TOE heb ik gevraagd!

Ok

Luister nu, met je ogen dicht

Relax en heb geduld, luister gewoon tot op het eind

(als je kippenvel of muggentetjes voelt opkomen moet je dat niet tegenwerken)

Open je ogen

Klik nogmaals op PLAY

Kijk nu naar wat je hoort

Machtig, toch?

Mooie Tuinen, Open U! (2)

Deze ochtend om precies 9u36: “We zijn zopas de Kennedy door. We denken er te zijn binnen 1u15”, sms’te Zapmoose me. “Dolletjes! Ik kom eraan. Tot sebietekens”, repliceerde ik ShortMessageSysteemgewijs.

Zij reden vanuit Antwerpen, ik vanuit Aalst, beide met hetzelfde doel voor ogen: richting kust, voor een bezoekje aan de Open Tuin van Menck.

Net als vorige week bij Chelone kregen we ook hier een bijzonder kleurrijke tuin te zien. Het gezellige labyrint van kleine paadjes, de diverse sfeervolle botanische hoekjes en de met zorg en kennis van zaken uitgekozen diversiteit aan planten en bloemen brengeb het pittoreske tuinlandschap in perfecte harmonie. Een beter visitekaartje kan je als tuinarchitect niet ontwerpen, mijn gedacht.

Na de hitte van de voorbije dagen had ik gehoopt om daar in de kuststreek een beetje zeebrieskoelte te kunnen voelen maar dat was buiten de weergoden gerekend. Van fris en bries en koel was in de voortuin van Menck absoluut geen sprake. Terwijl we genoten van het gezellige onderonsje brandde Miss Sunshine alweer haar stempel in mijn tere witte huid. Vlakke zon en ik, het wordt nooit iets tussen ons.

Het was al om en bij half 3 toen Zapnimf het uur in de gaten kreeg. Als je aan de praat bent en het is gezellig en het blijft plezant, dan vliegt de tijd. En als de gastheer tussendoor ook nog eens de auto’s keurt en zich zelfs aan een testritje waagt, dan vliegt de tijd nog rapper.

Het was dik in orde meneer en mevrouw Menck!

See you soon, probably somewhere in september.

Trottoirtekeningen (2)

Vorig jaar plaatste ik al eens een reeks van deze Grote Kunstenaar. Omdat ik er maar niet genoeg van krijg en ik veronderstel dat ik niet de enige ben die zijn specifieke kunsttechniek apprecieert, wil ik niemand de rest van zijn werken onthouden.

Hier links zie je een prachtig voorbeeld van zijn “pavent drawings” die naar mijn bescheiden mening meer dan de moeite waard is om eens heel goed te bekijken.

Wie zich mocht afvragen wat hier nu zo speciaal aan is: dit zijn tekeningen van Julian Beever (je ziet hem zitten op de foto), welke hij plaatst op voetpaden, op de straatstenen in autovrije winkelstraten, op marktpleinen en andere openbare plaatsen, overal ter wereld.

Hij maakt voor deze bijzondere creaties gebruik van een perfecte 3D- techniek die (de illusie van) dieptezicht en reliëf weergeeft.

 Als je goed kijkt zie je door de tekeningen de voegen van de stenen, de vlakke ondergrond waar de tekenaar met uw ogen en interpretatie speelt.  Heerlijk.

Dit is voor mij pas échte Kunst, met een heel erg grote K.  Ik weet niet wat jij ervan denkt but I surely do love it, big time.

Meer van dat? Ok, snor de hele reeks  zelf maar op, ’t is de moeite.

Van Von

  Vanmiddag zonder opzet eventjes een leuke conversatie tussen collega’s verstoord en laten doodgaan.  Stom, echt. ‘t Was een bekgevecht met een collega waarmee niet te redetwisten valt want wat hij zegt is wet. Hij heeft een grondige hekel aan als hij tegengesproken wordt en vertikt het dus om zijn ongelijk toe te geven.

Normaal gezien pak ik niet uit tegen hem, want hij is wel meer op de hoogte van vanalles en nogwat. Het lijkt mij beter om gewoon naar hem te luisteren en er het mijne van te denken.

Maar nu moest ik wel efkes ingrijpen, want als het over taal en zo gaat, dan wil ik geen vaagheden of verwarring.

Een aantal collega’s waren druk in de weer met het benoemen van de muziek die in hun GSM zit en welke beltoon ingesteld staat en zo van die vreselijk interessante dingen.  Ik deed niet mee met de conversatie want ik heb maar een goedkope Nokia foon, zo eentje waar ge alleen maar kunt mee bellen en sms’en. Ik zou er ook kunnen mee voetballen maar ik ga dat niet doen wegens geen goesting om een nieuwe te kopen.

Soit, een van de collega’s zegt dat hij Beethoven in zijn GSM heeft zitten, waarop J. hem corrigeert: “het is “von Beethoven”. waarop ik hem op zijn beurt corrigeer: “nope, ‘t is “van Beethoven”.

“maar nee gij, ‘t is von Beethoven, da’s wel een Duitser, hé”

“Ah, en omdat hij een Duitser is wordt “van” ineens “von” of wa? Mag ik er je op wijzen dat zijn grootvader van Vlaamse afkomst is, meer bepaald uit Brabant ergens, wat meteen verklaart waarom het “van” is en niet “von”…

“maar allez, alleman weet dat het von Beethoven is, dat staat overal zwart op wit geschreven…”

“en toch is het enige correcte “van Beethoven”. Ludwig van Beethoven.  Ik weet niet veel maar dit weet ik met zekerheid, zowaar mijn achternaam niet “Du Waele” is maar “De Waele”.

Nietes –welles – nietes – welles – …

Nu ben ik niet rap geneigd om zo’n discussie door te zetten, ik zeg al gauw dat de ander gelijk heeft, maar in dit geval corrigeerde hij een ander met een verkeerde correctie. Mij leek het een goed moment om hem eens op zijn plaats te zetten, met die betweterige koppigheid van hem.

Olala, ik ging tegen hem in, dat zinde hem niet. Totaal niet. De rest van de dag heeft hij me straal genegeerd, kan je dat nu geloven? Dat het een kind was je zou het laten voor wat het is maar hij is 42, verdekke.

Niet te geloven hoe iemand zo koppig zijn gelijk wil halen, terwijl een ander voor de volle 100% zeker weet dat hij verkeerd is, net zoals de meesten verkeerd zitten als ze het over deze geniale Duitse componist hebben trouwens.

Ik snap het niet wat er zo erg aan is om eens ergens naast te zitten of eens iets niet te weten. I really don’t get it.

Ok, nu zou het kunnen dat jullie zitten te denken: zeg schaap, stop nekeer met zagen. Alleman spreekt toch alleen maar over Beethoven, of daar nu een von of een van voorstaat maakt toch helemaal niet uit…

Awel, ik zal stoppen met zagen.

J., do yourself a favor and google it up, pall.  En voor wie het echt wil weten: de enige juiste naam is Ludwig van Beethoven.

Voila.

Hoe slim is je brein?

Ken je dat onnozele “spelletje” waarbij je moet proberen om met je ene hand op de kruin van je hoofd te tikken terwijl je met je andere hand rondjes wrijft op je buik?
‘k Ben er bijna zeker van dat iedereen zichzelf al eens belachelijk heeft zitten maken met het uitproberen van dit experimentje en ik zet er 5 eurocent op in dat 99% er na 14 pogingen lichtjes geïrriteerd tot stekezot van werd.

Zelf heb ik me daar eens geweldig diep in hangen verdiepen en me er suf op geoefend.  Bij deze kan ik je met een zekerheid van exact 100% zeggen dat oefening kunst baart. Kunde.   Als ík het kan, kan iedereen het. Ofwel ligt het aan mijn grijze massa (nuja) die bij momenten een eigen leven leidt, dat kan ook.
Soit.

Zin om je hersenen met een ander experimentje in de war te sturen?
Als het je van de eerste keer feilloos lukt geef ik een vat scheelt er iets serieus aan de bekabeling in uw brein.

Probeer eens:

1. Zet u neder op een stoel

2. Licht je rechter voet op en maak hiermee ronde bewegingen met de klok mee. (voor wie niet weet welke kant de wijzers van een klok uitgaan: ’t is naar rechts)

3. Terwijl je daar zo zit rondjes te draaien met je rechter voet teken je met je rechter hand in de lucht het cijfer “6”.

Wat gebeurt er?
Draait je voet de andere kant op? Tiens.
Zo zie je maar: don’t mess around with your brain, it will mess with you.

Wat mij ook enorm fascineert is optisch bedrog. Velen onder u kennen die plaatjes wel al, waarbij je hersenen je een toer lappen in de hoop je een zware loer te draaien.
Wegens eigenlijk niet te veel goesting om nog langer te liggen prutsen moet u genoegen nemen met 2 voorbeeldekens. Voor meer gerief verwijs ik u liever door naar bijvoorbeeld deze site of een andere die je dan zelf maar moet opsnorren op tinternet. Je weet nooit dat uw fascinatie voor visuele bedriegerijen freaky neigt naar dat van mij.

  Hierzie.  Wat ziet uw oog? Kromme horizontale lijnen?

En hier? Kromme vertikale lijnen?

Allez, en nu maar hopen dat er minstens 1 toevallige lezer nog nooit dit soort plaatjes onder ogen heeft gekregen en zijn of haar mond openvalt van verbazing. ’t Zal moeten lukken zekerst? Whatever, gelieve mij een plezier te doen en niet een reactie te plaatsen in de lijn van “maar schaapken toch, waar gij nu nog mee afkomt, dit is zo oud als de straat en zó passé! Get a life en komt eens meer buiten, kalf!”.

Is mijn gat niet te dik in deze rok?

De nieuwe mode voor deze zomer.
Voor de durvers.

 

Klein detail: dit zijn rokjes met een print.
Naajs!

Trottoirtekeningen

Wat is kunst?

Dit is kunst! Check it out!