Mijn favoriete verjaardag was toen ik 16 werd. Naar die dag heb ik tergend lang uitgekeken, ik dacht dat het er nooit van zou komen.
Eindelijk, op vrijdag 13 december 1984 was het zover. Ik werd 16. Cadeautjes, verjaardagskaartjes en geproficiateer interesseerden me allemaal geen moer. Het enige wat voor mij belangrijk was, was het feit dat ik toen mijn A3 rijbewijs kon halen en eindelijk officieel met mijn brommer de baan op mocht.
Toen ik het documentje op zak had mocht ik compleet reglementair met mijn Yamaha Enduro 50CC naar school. In die tijd was ik het enige meisje die met een helm op haar kop op een brommer met vitessen de schoolpoort binnenreed. Beziens alom; goedkeurende blikken van de medeleerlingen, afkeurende blikken van de leerkrachten.
Naar mijn 18de verjaardag heb ik al even erg uitgekeken, om de evidente reden dat ik toen mijn rij-examen voor de auto kon afleggen. Ik was pas 17,5 toen mijne pa mij met de auto leerde rijden, mijn rijbewijs haalde ik dan ook zonder problemen.
Na mijn 18de verjaardag was het nog even uitkijken naar mijn 21ste, en toen hield het hunkeren naar verjaardagen op. Ik verjaar nu nog wel graag, hoor, doch er zijn geen grote mijlpalen meer mee te bereiken. Of wel?
natuurlijk blijf je verjaren, maar je kan toch stoppen met tellen?
De yamaha 50 cc! En gij had die! Jawadde…
(ik vond die de max!)
Erg stoer! Past helemaal bij je :-)
queria conpra uma como poso fazer obrigado