Ik zit niet op mijn vertrouwde bureaustoel maar op een van de 6 eetkamerstoelen.
Ik typ niet op het qwerty klavier van mijn vertrouwde desktop PC maar op het azerty toetsenbord van een laptop.
Ik bevind mij niet op de plaats waar ik mij bevond toen ik mijn vorige blogstukje schreef, maar echt wel helemaal ergens anders.
Niet in een appartement maar in een huis, niet in een plattelandsdorpje maar aan de rand van een kleine stad.
Alles is veranderd; de omgeving, het huis, mijn gezin, mijn levensstijl,…
Maar ´t is fantastisch, eigenlijk. Ik had niet verwacht dat ik me zo vlotjes zou kunnen aanpassen aan al die veranderingen.
Ik vond echt rap mijn draai in mijn nieuwe (t)huis.
Nooit gedacht dat ik dat nog ooit zou kunnen zeggen: mijn eigen huis.
Samen met ManLief en onze 2 puberzonen beginnen we aan een splinternieuw hoofdstuk: De Toekomst, Deel II.
Tussen ons gezegd en gezwegen 