Date ie het of date ie het niet?

Vrijdag geen date gehad met P. Geen date, want aan flirten en verleiden doen we niet (meer). Dat was een tijdje geleden wel nog zo, toen we na uren virtueel gemail en gechat elkaar irl ontmoetten en er nog een paar dates volgden die bijzonder fijn bevonden werden. Er bleek van in het begin al chemisty tussen ons te zijn, na de eerste date kwam er zelfs een moment dat er een vonk oversloeg bij ons beiden. Die vonk bleek later niet van de beste kwaliteit te zijn maar we weten intussen wel waarom die vonk het zo rap begeven had. Dat was te wijten aan de typische angst en twijfel bij een single die na een 11-jarig huwelijk en een daaropvolgende driejarige ramp van een relatie een heel klein beetje veel moeite bleek te hebben om zich terug te hechten. Da’s nog wel een beetje zo; zodra iemand “te dicht” komt, sla ik toe en zoek ik een excuus om er niet mee door te gaan (daar wordt nu wel volop aan gewerkt). Vrijdag hebben we daar een tijdje over zitten praten en blijkbaar heeft hij er ook wat last van. We moeten aan onszelf toegeven dat we dat ergens toch mogen gaan zoeken in de richting van bindingsangst. Enfin, die vonk van toen is intussen overgegaan naar een goeie vriendschap, zonder meer.  Dat we goed kunnen praten en over vele zaken eenzelfde mening hebben en ook vrij veel interesses delen zal daar niet vreemd aan zijn. Het was een heel gezellige avond, heel gemoedelijk en spontaan. Lekker eten, goeie wijn en een pak goeie babbels: een ideale combinatie voor een geslaagde avond.

Gisteren had ik geen date met D. Geen date omdat het daten met  D dateert van jaren geleden, een jaar of zo na mijn scheiding, nadat ik me als kersverse single op een datingsite had gegooid.  Met hem was het indertijd ook meteen raak. Als koppel heeft er nooit iets ingezeten maar we hebben wel heel wat passionele nachten en weekends beleefd waarin we onzelf compleet in elkaar verloren. Een heerlijke tijd waaraan we nog wel eens graag terugdenken. Hij woont intussen al een hele tijd samen met zijn vriendin maar toch is onze vriendschap nooit verwaterd. Na al die tijd zijn we nog steeds goeie maatjes en zo heel soms spreken we nog eens af om bij te praten tijdens een etentje in altijd hetzelfde Italiaans restaurant. Zoals gisteren. Het was weer geweldig. Een heerlijke avond die we nog maar eens gerekt hebben tot een schandalig kot in de nacht. 

Advertentie

M/V

Nvdr: toevoegingsgewijs plaats ik hierbij het filmpje dat Elke doorgaf in haar reactie op dit logje. Ok, dit is geen echt logje, het is een leutigheid die je zomaar van tinternet kan plukken. Van de beelden die het geschrevene perfect illustreren had ik echter totaal geen weet. Dankuveel dus, Elke, voor het aanreiken ervan. De lezer moet het met mij eens zijn: dit is echt te schoon is om te laten liggen.

Alleejoepla.

Hoe douche je je als vrouw?

Kleren uittrekken en sorteren, op kleur en wasvoorschrift en in de juiste wasmand deponeren.

Naar de badkamer gaan in een lange ochtendjas.

Bij eventueel tegenkomen van echtgenoot ochtendjas goed dichttrekken en naar de badkamer rennen.

Naar spiegelbeeld kijken en buik intrekken. Wat klagen over iets teveel vetlaagjes.

Onder de douche gaan staan.

2 washandjes nemen: eentje voor gezicht en eentje voor boven- en onderlichaam, plus een scrubspons en scrubcrème.

Het haar twee keer wassen met komkommer/grapefruitshampoo met 83 extra vitamines.

Haarconditioner met krokusolie aanbrengen en 5 minuutjes laten inwerken.

Gezicht tien minuten scrubben tot het rood ziet.

De rest van het lichaam wassen met bodygel.

Haarconditioner uitspoelen, lang genoeg tot alles conditioner er echt uit is.

Oksels en benen scheren.

De bikinilijn bekijken en besluiten om die maar liever te harsen.

Een keiharde kreet slaken als manlief het toilet doortrekt waardoor de waterdruk afneemt en het water heet wordt.

Douche uitzetten.

Alle tegels afdrogen. Schimmelplekken inspuiten.

Uit de douche komen.

Afdrogen met een handdoek die de afmetingen heeft van een tweepersoons laken.

Hoofd in superabsorberende handdoek wikkelen.

Hele lichaam inspecteren op onrechtmatigheden.

Terugkeren naar de slaapkamer in lange ochtendjas en met handdoek om het hoofd.

Bij tegenkomen van echtgenoot: eventuele ontblote lichaamsdelen bedekken en naar de slaapkamer rennen om anderhalf uur de tijd te nemen voor het aankleden.

 

Hoe douche je je als man?

Kleren in bed uittrekken en op een hoop achterlaten.

Naakt naar de badkamer lopen.

Bij tegengekomen van echtgenote met seksgereedschap schudden en intussen “Waaaah!” roepen.

In de spiegel kijken, buik intrekken en lichaam bekijken.

Piemel in de spiegel bewonderen, aan ballen krabben en aan vingers ruiken.

In de douche stappen.

Washandje die er ligt gebruiken, indien er geen is; niet erg, is niet nodig.

Gezicht wassen.

Oksels wassen.

Lachen om hoe hard scheten in de douche klinken.

Ballen en omringende delen wassen.

Achterwerk wassen, haar op zeep achterlaten.

Haar wassen, maar geen conditioner gebruiken.

Met behulp van shampoo hanenkam maken.

Gordijn opentrekken om dit in de spiegel te bekijken.

In de douche pissen, richten op de afvoer.

Afspoelen en uit de douche komen.

Niet letten op water op de vloer omdat het douchegordijn tijdens het douchen buiten de bak heeft gehangen.

Zo’n beetje afdeppen.

Zichzelf bekijken in de spiegel, spieren laten opzwellen en nogmaals edele delen bewonderen.

Douchegordijn openlaten en badmat doorweken.

Badkamerlicht en ventilator aanlaten.

Terugkeren naar de slaapkamer met handdoek rond middel.

Tijdens passeren van echtgenote handdoek afgooien, seksinstrument beetpakken, ‘yeah, baby’ roepen en met het bekken stoten.

Twee scheten laten.

Kleren van vorige dag aantrekken.

Chinees

Mijn vriendin en haar gezin wonen in China, zoals u weet.  Wat u mischien ook weet is dat veel Chinezen tamelijk goed Engels spreken. Vooral de leerkrachten hebben het Engels goed onder de knie, dat moet ook want ze geven les in het Engels, of dan toch in de school waar de kinderen van mijn vriendin les krijgen.

Ik dacht dat de Chinese taal kweetnie hoe moeilijk zou zijn, maar dat valt wel vrij goed mee, vind ik. Hier een paar voorbeelden:

English: He’s cleaning his car

Chinese: Wa Shing Ka

 

English: This is a tow away zone

Chinese: No Pah King

 

English: Is there a fugitive here?

Chinese: Hu Yu Hai Ding?

 

English: Small Horse

Chinese: Tai Ni Po Ni

 

English: I bumped into a coffee table

Chinese: Ai Bang Mai Ni

 

English: Has your flight been delayed?

Chinese: Hao Long Wei Ting?

 

English: I got this for free

Chinese: Ai No Pei

 

English: Stay out of sight

Chinese: Lee Lo

Iemand zin?

in een testje?

Om aan mijn voorlaatste postje nog een kleine annex te hangen: weet jij of je een mannelijk of een vrouwelijk brein hebt? Als je dat wil weten, of een beetje curieus bent of gewoon graag testjes doet, ga dan  HIER een kijkje nemen en entertain jezelf maar eens goed. De test bestaat uit 120 vragen en neemt wat tijd in beslag, maar nu ge hier toch voor uwe PC zit zal tijd wel geen probleem voor u zijn.

Mocht je het willen weten: mijn “score” is SQ 14 en EQ 45, wat maakt dat ik een vrouwelijk brein zou hebben. Dat had ik nu eens niet verwacht, zie.

Veel ben je er niet mee, met die testjes, dat weet ik nu ook wel, maar voor de fun eens achter jezelf aan zitten kan toch geen kwaad, toch?

Op dezelfde site kan je trouwens nog heel wat andere testjes doen, die veel interessanter zijn dan te weten komen of uw brein mannelijk dan wel vrouwelijk is.  Er zijn verschillende categorieën als daar zijn:  Persoonlijkheid, Relaties, Gezondheid, Familie, Brein en Werk.

Vergeet vooral niet om uw scores en resultaten met een korreltje zout te nemen. Voor “echte” tests moet je betalen.

This makes me pissed!

Hoe is het mogelijk dat een klotewet een opgeleefde vrouwtje van 93 ertoe drijft om zelfmoord te plegen!? Ze vraagt zelf om euthanasie omdat ze opgeleefd is en er de zin niet meer van inziet om nog langer dag in dag uit aan dat bed gekluisterd te liggen. Ze wil liever niet wachten tot de dood haar zelf komt halen. 

Ze heeft een mooi en gelukkig leven gehad maar nu is ze op. Ze heeft alles perfect geregeld met haar kinderen en kleinkinderen en haar familie respecteert haar wens om op een menselijke en waardige manier te willen sterven. Maar die verdomde klotewetgeving die met duistere haken en louche ogen aaneenhangt heeft daar geen oren naar.

Je mag wel zelfmoord plegen, dat is je volle recht, maar je leven na 93 jaar op een waardige manier afronden, zonder onnodige pijn te moeten lijden, nee, dat kan en mag niet.

“ze is nog te gezond. Ze ziet nog niet genoeg af. Ze is nog niet terminaal genoeg” …daar komt het op neer. Is een oudje van 93 die dag in dag uit in bed moet liggen omdat haar lichaam helemaal op is, niet terminaal genoeg? Verwachten ze dat dat mensje nog een heel pak happy en vreugdevolle jaren tegemoet zal gaan misschien?  Ze vraagt verdomme zelf om aub te mogen heengaan, want ja, zo pienter is ze nog, ze is nog bij haar volle verstand en is zich 100% bewust van haar keuze en haar wens.

Dat haar geest de geest nog niet heeft gegeven is blijkbaar een gegronde reden om haar wens niet te respecteren.

Nee madammeke, gij komt pas in aanmerking voor een menswaardig heengaan zodra je lijdt aan een vreselijke ziekte en liefst zo’n wrede waarbij je zoveel mogelijk afziet. En luister eens, madammeken, ge zoudt zelfs uw kans nog vergroten als ge het kunt klaarspelen om ook nog geestelijk af te takelen! In dat geval zou het wel eens kunnen zijn dat we daar eventueel misschien eens gaan over nadenken, en passant. En dan maar hopen dat ge niet te snel aftakelt want als ge niet meer in staat zijt om uw vraag naar euthanasie deftig en duidelijk te formuleren, dan hebt ge wel weer pech, natuurlijk…

Dus wat doet dat vrouwtje? Ze probeert zelfmoord te plegen door haar polsen over te snijden. Die poging is niet gelukt. En nu is ze in hongerstaking.

Haar familie kan niets anders doen dan lijdzaam toekijken hoe zij traagjes doodgaat van ontbering. Is dit 2009?!

Interview: http://www.deredactie.be/cm/de.redactie/mediatheek/1.493979?mode=popupplayer

Uitgebalanceerd

We hebben het allemaal: het werkt automatisch, weegt anderhalve kilo, werkt op volle toeren als ons lichaam slaapt, gebruikt in rust  nog een dikke 20% van de zuurstof die we inademen…

Het is een wreed ding, ons brein. Onze hersenen. Ons verstand.

Eigenlijk richt ik mij vooral tot de narrow-minded people onder ons die nog steeds niet doorhebben, of niet willen inzien, dat het brein een orgaan is zoals ook onze nieren, lever, longen, klieren, bloedvaten, milt, maag, darmen en ons hart organen zijn. 

Wanneer een orgaan niet naar behoren werkt wordt er gezocht naar een middel of een manier om het zieke orgaan of de stoornis te genezen of ervoor te zorgen dat er tenminste toch goed mee te leven valt.

Zo ook kan er aan het brein wat schorten, en dat heeft invloed op ons hele zijn. Het is immers verantwoordelijk voor wat ons maakt wie we zijn, het bepaalt ieders eigen “ik” wat betreft gemoedstoestand,  humeur, emoties, gedrag, intelligentie, geheugen, denken, voelen, angst, pijn, interpretatie, intuïtie, zintuiglijke gewaarwording, , dromen, bewustzijn, logica, ruimtelijk inzicht,  …  shall I continue?

Ik ben geen expert in de materie maar ben er wel bijzonder in geïnteresseerd, het fascineert me en ik heb een redelijk onstilbare honger naar kennis en inzicht wat dat betreft. Dat ik een gevoelsmens ben zou daar wel eens voor iets tussen kunnen zitten.

Onze hersenen en al zijn functies zijn zodanig complex dat de wetenschap nog niet echt heel veel weet over de werking ervan. Het is niet te geloven wat voor een ingewikkeld spul dat is maar ‘t is o zo boeiend om te weten en te ontdekken wat men wel al te weten is gekomen. Dat miljarden neuronen worden verbonden, gestuurd, geprikkeld en gereguleerd door diverse neurotransmitters en dat de chemie in balans moet zijn omdat dat  bepaalt hoe we ons voelen en hoe we in het leven staan. Het heeft iets van Yin en Yang, een evenwicht dat onmisbaar is, het ene kan niet zonder het andere, het ene vult het andere aan.

Als het een beetje spaak loopt met de bedrading en de receptie van prikkels in ons brein, dan kan dat grote gevolgen hebben voor je hele gevoelswereld.

Vele mensen beseffen niet dat ons brein een orgaan is waarmee of waarin iets mis kan lopen, zowel bij jou als bij mij, bij je kind, je moeder, je zus, je vriend of vriendin… Men gaat er nogal gemakkelijk vanuit dat er enkel iets compleet mis in het brein bij moordenaars, psychopaten, pedofielen, verkrachters en andere geestelijk gestoorden.

Je hebt last van  ups en downs? Je geheugen hapert? Je kan je moeilijk of niet lang concentreren? Je ben constant futloos? Je hebt constant nood aan rust en slaap? Je hebt bitter weinig zelfvertrouwen? Je bent de grootste twijfelaar ter wereld? Je bent onrustig? Je kan nergens echt van genieten? Je bent angstig zonder aanwijsbare reden? Je slaapt slecht? Je huilt rap? Je hebt zelden zin in seks? Je bent heel erg prikkelbaar? Je voelt je beroerd? Je voelt je depri, terwijl je toch alles hebt wat je hartje begeert? 1 of meer van deze dingen zal iedereen wel al eens gevoeld hebben maar wat als het je leven beheerst? Wat als het de kwaliteit van je leven aantast?

Het wordt allemaal gereguleerd in je hersenen en ja, als daar wat chemische reacties mislopen of een aantal stoffen worden onvoldoende uit zichzelf aangemaakt, of teveel, dan heb je een stoornis die buiten je wil om bepaalt hoe je je voelt. “Wees eens sterk, zet je erover, doe meer je best, hang de luierik niet uit, verman je, concentreer je nu toch eens, weet je dat alweer niet meer?, wees niet zo zwak, doe er  iets aan…” zijn opmerkingen die je al eens te horen krijgt dan. Alsof je er iets kan aan doen dat je je emotioneel belabberd voelt, dat je van de ene minuut op de andere wegzakt in een depressieve bui, dat je moeite hebt om je een half uur aan een stuk te concentreren, dat je de geen energie hebt om kleine karweitjes te doen, dat je niet meteen doorhebt wat iemand vertelt omdat de boodschap traag in je brein binnenkomt, dat je niet kan genieten van een relaxed weekje vakantie in het zuiden…

Nee, daar doe je niet om, je wil er tegen vechten maar je slaagt er niet in. Omdat het niets te maken heeft met je wil. Omdat het ligt aan bepaalde stoffen in de hersenen waarvan er een teveel of teweinig wordt aangemaakt.

Serotonine, noradrenaline, dopamine,… je moet maar eens googelen en eens bekijken wat die woorden betekenen en wat die allemaal voor je doen, je zal versteld staan hoe belangrijk die zijn in ons leven en binnenin in ieder van ons. 

Volgende keer houd ik het een beetje luchtiger, maar het zal ook over dit onderwerp gaan. Hier alvast een voorproefje. Zoek de verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke hersenen:

Eergisteren dus

Wat is gisteren wilde schrijven maar niet kon publiceren wegens een erreur in WP:

Een dagje zee, zomaar in de week, da’s iets wat een mens eens meer zou moeten doen. Smurf had geen school en ik zag mijn kans schoon om er nog eens een dagje tussenuit te knijpen op het werk. Een snipperdag om met zoon en zijne pepe op stap te gaan. Het was veel te mooi weer om binnen te zitten dus smurf zijn voorstel om naar de cinema te gaan werd al gauw van de tafel geveegd.

Met zo’n prachtig lenteweertje moet je van het licht en het eerste zonnetje genieten, en waar kan je dat beter dan aan het zeetje, zeg nu zelf.

Zeg niet zomaar vandaag tegen deze woensdag

Een nieuwe droogkast en een schitterend zonnig dagje geulgraven aan zee…wat kan het leven toch schoon zijn op een woensdag.

In stroomvertraging

Gisteren zat de helft van onze straatkant een viertal uur zonder electriciteit.

Het was een uur of 4 in de namiddag toen mijn PC-scherm met een flits uitviel, net terwijl ik een lange mail aan ‘t schrijven was naar mijn vrienin in China. Alles kwijt, verdomme.

Tijdens het typen van mijn mail vergezelde 4FM me op de achtergrond met zijn Top-kweetniehoeveel (1000, denk ik). Samen met het uitvallen van mijne peecee werd ook abrupt het op dat moment gedraaide liedje het zwijgen opgelegd.

Now what?

Dan maar wat lezen in den Humo. Eerst rechtop zittend in de 1-zit, me iets later verzet naar de 3-zit, daarin wat schever gaan hangen en me uiteindelijk op m’n rechterzij gelegd voor een aangename houding in rustmodus.  Na een tijdje lezen zijn mijn ogen zwaar beginnen wegen en zonder dat ik het in de gaten had gleed ik in een rustige slaap.

Om 18 uur werd ik wakker. Het begon te schemeren, zag ik. ‘k Had ne goeien trok gedaan precies.

Ola, nog steeds geen stroom. Damn, wat nu? Is dat alleen hier bij mij of is het overal in de straat? Door het raam zag ik niks, dus ik de straat op en aan de buren gevraagd wat er loos was. Iets verder in de straat zijn er werken aan de gang en die hadden per maleur een kabel geraakt. Die ene kabel die een deel van de straatkant waar ik woon van stroom voorziet. De maatschappij was wel al bezig om de kabel te herstellen maar ze moesten wachten op een kraan, zei een buurman die de boel al eens was gaan inspecteren.

Ok, no problemo, dan zit er niks anders op dan te wachten. Efkes geduld, da’s zo gepiept.  Intussen een praatje van een uur gemaakt met een paar buren, wat eigenlijk best gezellig was. We overwogen heel even om de BBQ in gang te steken maar lachten dat idee toch maar weg, dat zal er deze zomer wel van komen, werd beloofd.

Het begon nu toch wel goed donker te worden, het was intussen 19 uur gepasseerd.  Hoelang zou het nog duren?

Terwijl ik zat te wachten stond ik erbij stil dat je in huis voor zowat alles elletrik nodig hebt. Qua licht is dat geen probleem, ik heb altijd met hele pakken kaarsen en theelichtjes in huis, en die zijn niet alleen voor noodgevallen.

Maar o wat had ik zin in een kopje Senseo. En honger dat ik had in de spaghetti die ik ‘s middags had klaargemaakt en nog enkel hoefde op te warmen.

Pas om 20u10 begon alles weer te leven. 4 uur electriciteitsloos zijn is lang, weet ge dat?

Ceci n’est pas reklam

De splinternieuwe Colruyt is woensdag geopend in mijn dorp. Een  Colruyt, in een kleine gemeente van amper een voorschoot groot. Als consument ben ik daar natuurlijk heel erg tevreden mee, en al zeker omdat hij maar op 2 minuutjes van mijn deur werd ingeplant. Hoe snugger van hen.

De meeste consumenten in en rond Groot-Haaltert zijn content met de nieuwe vestiging, dat zou u zelf ook zijn, geef toe.  Maar het GB’tje, de Proxy Delhaize, de Smatch, den Aldi en nog tal van middenstanders zijn een dik pak minder tevreden. Begrijpelijk, als je weet dat die toch wel heel dicht in de omgeving van die grote concurrent gevestigd zijn.

Het zal u dan ook niet verbazen dat er nogal wat tumult rond is geweest en dat er serieus protest gevoerd werd zodra de plannen van die Colruyt bekend waren, maar het protest heeft niet mogen baten, wat je intussen wel zelf had kunnen raden, gezien ik in mijn eerste zinnetje al kwam te zeggen dat er een nieuwe Colruyt werd geopend in mijn dorp. Soit.

Nu, den Delhaize bijvoorbeeld, die geeft nu ineens weer plastic zakjes aan de kassa, terwijl ze dat net hadden afgeschaft. Ze zwieren nu ook met alle soorten brood naar onze kop, door er flinke kortingen op te geven. Of die actietjes die ze ondernemen bij wijze van alles-uit-de-kast-moeten-halen-om-het-te-kunnen- redden-met-zo’n-zware-concurrent-naast-de-deur, dat zal nog moeten blijken.  Misschien valt dat allemaal wel mee en is al die vrees en strijd voor niks geweest. 

We zullen wel zien wat dat gaat geven, het is nog te vroeg om daar al iets over te kunnen zeggen. Maar 1 ding weet ik wel al met zekerheid: bibi gaat daar vaste klant zijn, want ‘k heb daarnet toch wel een beetje genoten van mijn eerste keer boodschappen-doen in onze Colruyt hier om de hoek.

Trottoirtekeningen (2)

Vorig jaar plaatste ik al eens een reeks van deze Grote Kunstenaar. Omdat ik er maar niet genoeg van krijg en ik veronderstel dat ik niet de enige ben die zijn specifieke kunsttechniek apprecieert, wil ik niemand de rest van zijn werken onthouden.

Hier links zie je een prachtig voorbeeld van zijn “pavent drawings” die naar mijn bescheiden mening meer dan de moeite waard is om eens heel goed te bekijken.

Wie zich mocht afvragen wat hier nu zo speciaal aan is: dit zijn tekeningen van Julian Beever (je ziet hem zitten op de foto), welke hij plaatst op voetpaden, op de straatstenen in autovrije winkelstraten, op marktpleinen en andere openbare plaatsen, overal ter wereld.

Hij maakt voor deze bijzondere creaties gebruik van een perfecte 3D- techniek die (de illusie van) dieptezicht en reliëf weergeeft.

 Als je goed kijkt zie je door de tekeningen de voegen van de stenen, de vlakke ondergrond waar de tekenaar met uw ogen en interpretatie speelt.  Heerlijk.

Dit is voor mij pas échte Kunst, met een heel erg grote K.  Ik weet niet wat jij ervan denkt but I surely do love it, big time.

Meer van dat? Ok, snor de hele reeks  zelf maar op, ’t is de moeite.

Mijn eigen weerstation

Nutritieve pauze

Men zwiert tegenwoordig toch weer wreed veel met allerlei dieetvoorstellen naar onze kop, vind je niet? Mij valt dat op. Maar ik doe niet graag aan dieet, ik eet te graag. En ik niet alleen.

Nee, aan een dieet begin ik niet meer, no way. Mijn eigen ervaring leert me immers dat het resultaat toch maar tijdelijk is. Ik kan afvallen, ik kan op mijn eten letten, ik kan in 4 maanden tijd 12 kilo van me afgooien (done that) maar er komt toch altijd weer een moment dat ik eens ga zeuren, dat ik vreetbuien krijg (in die ene periode van de maand), en dan is het een hele opgave om de courage te behouden om door te zetten.

Een dieet volgen is zo’n beetje te vergelijken met een roker die stopt of een alcoholverslaafde die zichzelf droog wil zetten. Je moet dat deeltje van je leven drastisch omgooien en niet gaan “zeuren” of je hebt het vlaggen. Het is bijzonder gemakkelijk om terug te vervallen in de oude gewoonte.

Volgens mij is het verliezen van overtollige kilootjes én vooral het permanent op een mooi gewicht blijven een kwestie van karakter. Je moet je levenswijze veranderen, enkel dan kan je je gewicht onder controle houden.  Maar ga er maar eens aanstaan, gooi uw levensstijl maar eens om. Dat is verdorie niet simpel, ik zweer het je.

Wat ik wel zo af en toe eens doe, als ik eraan denk, dat is zo een beetje aan zuivering doen. Heel lichtjes hoor, niks fanatieks of overdreven. Dan zet ik mijn calorie-inname eens op een lager pitje en drink ik water, voorzien van een vers uitgeperste citroen, maar dan meer dan gewoonlijk. Normaal drink ik enkel maar als ik dorst heb en ik ben zo iemand die heel weinig dorst heeft. Volgens de  boekskes drink ik dus veel te weinig, wat volgens die zelfde boekskes niet al te gezond zou zijn. Larie, volgens mij. Nee, ik ga mijn nieren geen overuren laten draaien, gewoon omdat dat zo in de boekskes staat.

Maar ik kan wel even het karakter opbrengen om een weekje te dimmen en mijn inner body een beetje rust te gunnen, dat gaat nog net. En dat ga ik doen vanaf maandag.

Waarom pas maandag? Omdat ik vanavond naar het eetfestijn van KSA moet ga en morgenmiddag naar het eetfestijn van de judo. Zeg zelf, dat is nu toch geen moment om op uw eten en drinken te gaan letten, hé?

Raadseltje voor hoogbegaafden

Smurf zat deze namiddag nog niet goed in de auto of hij begon alweer tegen 250 per uur te babbelen. Wat uit dat mondje komt, da’s niet te geloven. Zever, tientallen dommeblondjesmoppen, sprookjes, eigen verzinsels, andekdotes van vriendjes,…gewoon alles wat hij heeft horen zeggen door eender wie en alles wat hij heeft bijgeleerd.

Smurf is een alles absorberende spons, wegens dankzij zijn onuitputtelijke nieuwsgierigheid. Je zal er nooit bij in slaap vallen, al wie hem kent zal dat kunnen beamen.

Dus op weg naar huis tetterde hij aan 1 stuk door, ‘t was precies een echt viswijf zoals die elke stilte volbabbelt. Maar ‘k vind dat niet erg hoor, begrijp me niet verkeerd. Zolang ik niet oververmoeid ben (wat zelden voorvalt  want ben van nature nogal lui en zal me niet gauw overdoen), of hoofdpijn heb of ziek ben, kan ik van zijn praatsalvo’s best wel genieten. Zelfs als er zoiets uitkomt als het volgende:

“Ik heb een raadseltje voor je, mams, luister goed: je bent in een diepe put gevallen en je zit daar al uren, helemaal alleen, zonder geld, zonder GSM, zonder iets. Het enige wat daar staat is een volle bak bier. Die put bevindt zich middenin een wei waarin een ezel staat te grazen en naast die wei loopt een brede beek. Aan de overkant van die rivier staat een drankautomaat met nog 1 blikje cola.  Hoe geraak jij aan dat laatste blikje?”

Terwijl ik een paar mottige mogelijkheden uiteenzette kreeg hij het lichtjes op zijn heupjes, razend ongeduldig om het raadsel te ontrafelen. Geen mens komt er zomaar op dus liet ik hem begaan. En dat ging zo:

“Je drinkt alle flesjes bier uit en wordt compleet ladderzat. Je neemt die ladder, je zet ze tegen de muur van de put en je klimt eruit. Dan schop je tegen de voorpoot van de ezel in de wei, waardoor die gaat balken van de pijn. Je neemt die balken en legt die over de beek. Terwijl je naar de overkant stapt valt ineens je frank euro dat je geen geld bij je hebt. Je neemt die frank euro, steekt die in de drankautomaat en voila, het laatste blikje cola is voor jou”.

Du-uh.

Eureka!

‘t is te zeggen, ik heb het niet gevonden maar het als subtiele tip van Beo gekregen tijdens de laatste blogmeeting. Ik niet alleen, hij gaf zijn korte uitlegje voor 26 aanwezige oren. 

Heel raar, maar ik heb dat onthouden en bedenk me nu eens te meer dat er nog zoveel handig spul in mijne PC zit, waar ik nog geen weet van heb.  Dit is er zo eentje dat ik dus per toeval wel ineens te weten ben gekomen. Echt handig.

Misschien moet ik maar eens beginnen met te zeggen waarover ik het heb, want zolang je niet weet waar het over gaat is het nogal moeilijk om te volgen, zeker?

Het gaat over iets waar jullie misschien van zeggen: och kind, waar gij nu nog mee afkomt. Awel, des te beter dan voor u maar ik kende het niet, heb het maar pas ontdekt.

Waarover gaat het nu? Wel, het gaat over een handig ding op mijne PC, waar ik voorheen geen weet van had maar wat ik onlangs heb uitgeprobeerd omdat ik een tip kreeg van een zeker medeblogger, wiens naam ik reeds in de eerste zin heb voorzien van een link die zonder omwegen naar zijn blog verwijst.

Ik merk dat ik hier in herhaling aan het vallen ben, wat vrij lullig overkomt, als ik het zo eens van hier bekijk. Ik zou er niet van verschieten moest het zelfs voor u wat ambetant beginnen aanvoelen dat ik niet to the point kom en maar een eind weg blijft doorbomen, zonder in alle opzichten ook maar iéts te vertellen wat een beetje leuk om lezen is. Of interessant of zo.

Ok, laat ik maar ineens tot de essentie komen.

Windows Live Writer. Dat is ‘t waar ik het over heb.  Jaja, lach mij maar uit, noem me maar achterlijk en niet van deze wereld. Wie mij kent weet dat ik behoorlijk brede schouders heb, ik kan daar wel tegen. Laat u vooral stevig gaan en bulder maar in mijn richting, I don’t care. At all. Zolang je maar niet te overdreven veel overdrijft.

Windows Writer dus. Beo zei dat hij altijd zijn postjes daarin opmaakt en hij vindt dat het gemakkelijkste wat er is om te bloggen.  Dus ik nam vier postjes terug de proef op de som en weetegijgoewa? Hij heeft gelijk.

Dit is nu het vierde postje dat ik plaats vanuit Windows Writer. Daarvoor zette ik mijn tekstjes in Word en koppiepeeste ik het naar mijn blog dash-wast-witter-dan-wit-board (flauwer krijg ik ze niet vandaag, niet op letten), maar voortaan ben ik helemaal gewonnen voor Windows Writer. Da gaat kweetnie hoe snel, ‘t is handig, ‘t is eenvoudig en alsof dat nog niet genoeg is, ‘t is nog simpel ook.

Hoe gaan jullie eigenlijk tewerk bij het bloggen? Gebruikt er nog iemand Windows Writer? Of iets anders?