Het is een kille doordeweekse dag midden in de winter en een vrachtwagenchauffeur stopt met zijn wagen voor een rood verkeerslicht.
Plotseling stopt er een wagen naast hem en een griet roept vanuit die wagen: ‘Hey meneer, ik ben Sofie, u verliest uw lading!!”
Op datzelfde moment springt het verkeerslicht op groen en de vrachtwagenchauffeur geeft gas.
Bij het volgende verkeerslicht moet de chauffeur weer vaart minderen en opnieuw gaat het meisje naast hem staan met haar auto. Ze gebaart naar hem om zijn raampje even naar beneden te doen en roept terwijl: ‘Meneer, ik ben Sofie…en u verliest uw lading!!’
Maar opnieuw trekt de chauffeur op zonder ook maar op die trezebees te letten.
Het geluk zit hem echter niet mee, want voor voor de derde keer staan de verkeerslichten op rood en moet hij stoppen.
Het meisje, intussen behoorlijk op haar tenen getrapt, gooit haar auto voor de vrachtauto, stapt uit en roept naar de chauffeur: ‘Meneer, ik ben Sofie, dit is nu al de derde keer dat ik u zeg dat je je lading verliest!!” Waarop de chauffeur zijn raampje opendraait en roept: ‘Ja awel, stomme koei, ik ben
Theo en ik strooi zout!”.
Tussen ons gezegd en gezwegen 
Is zout dan geen lading?
Gelukkig is Sofie niet gestopt om alles op te rapen. :-)
hèhè, ik had hem al een keer gehoord maar hij blijft goed.
@ fotomart
Daar gaat de pointe! (g’hebt wel gelijk natuurlijk. Awoert aan de verzinner van dit “mopke”)
@ zeezicht
Waarom toch zo overdrijven mevrouwtje Zeezicht? :- )
@ elke
Ik kreeg hem nog maar net, moest wel efkes glimlachen…
Ik ken een brandweerman uit Brugge die het ooit echt heeft meegemaakt. Alleen was het geen Sofie maar een zatte Willie. ;-)
@ Stef
De brandweer verloor zijn water toen? (flauw ja, ik weet het)