Get up, stand up…stand up comedy

Wellicht las u het hier en daar al ergens, ik ga het toch nog eens herhalen: de stand-up comedy avond in Stabroek vorige week vrijdag was super. 

Mijn GPS leidde ons na een klein uurtje bollen recht tot op een boerenhof. “U heeft uw bestemming bereikt”, zei Jan, de stem. Hm, als dat hier een kasteel is dan ben ik een coloradokever met gedragsstoornissen, dacht ik. Vóór ons was er ook al een auto dat hofgat opgereden, ook een GPS-rijder die zijn bestemming verkeerdelijk had bereikt. Terwijl ik de auto omkeerde op het hof was die andere verloren zoon de weg al aan het vragen aan de boerin des hoeves en deed ons teken dat we hem moesten volgen. Wat we deden. Aan het kasteel aangekomen parkeerden we ons volledig reglementair op de daarvoor bestemde plaatsten, stapten uit en begonnen een praatje met onze gids. De kennis die met mij meegereden was was maar tegen die gast aan het uitleggen en aan het gesticuleren _…en dat het toch wel straf was dat onze GPS ons zo ver verkeerd gestuurd had en pattati en pattata…_ en ik stond erbij, keek ernaar en glimlachte geamuseerd.

“Euhm…ik weet niet of gij da weet maar diene mens tegen wie je het daar zo wreed aan het uitleggen was is wel de comediant waar we straks naar gaan zitten kijken, hé”, deelde ik mijn onwetend gezelschap geheel terzijde mee. “Aaah, ‘t is daarmee dat em ne stoel mee had”…

Over een massa volk mag ik niet spreken, maar de kleine meute die het kasteelse halzaaltje bevolkte heeft zeker en vast een heel plezante avond gehad. Eerst deed Lies Lefever op een ferme manier grappige dingen met liedjes. Luister:

Na de pauze kreeg Steven Gabriëls 70 minuten lang het podium voor zich alleen.  Zijn show “Roofing” is ronduit hilarisch; een echte aanrader voor wie niet vies is van vertakte en soms absurde verhaallijnen die elkaar op ‘t eind van de rit weer tegenkomen. Ik had deze comediant al bezig gezien in Comedy Casino en vond hem toen niet altijd even goed, doch wat hij daar vrijdag presteerde was op z’n minst gezegd van topniveau!

Jaja, Steven Gabriëls, gij kunt mij krijgen, gij grote slanke plezante knappe mens, gij!

Ik ben wel wat in mijn gat gebeten dat hij mij de ganse show stond en zat uit te dagen, den ambetanterik. _…dat em single is en toch zo graag een deftig, sweet en goed lief wil…_ terwijl ik daar verdekke kant en klaar op de eerste rij zat! Voor zijnen neus!

Toen de gekkerd van dienst met veel gevoel en niet aan de verbeelding overlatende mimiek over scheten en prottekes laten begon te vertellen, brak bij ons Zapnimf een sappige ongecontroleerde slappe lach uit die zo aanstekelijk werkte dat ik zelf ook traanvocht uit mijn ogen heb moeten scheppen.  Ge-wél-dig!

Hier se, proef eventjes mee van zijne show:

Na de voorstelling zakten we af naar de huiselijke stulp van ons welbekende duo ZapMoose alwaar we ons tegoed deden aan cava, fruitsap, wijn, koffie, kleurrijke smarties, heerlijke verse rivierkreeftjeachtige visgarnaaldingetjes (Elke, wat waren die dinges ook alweer?), koekjes, chips, olijven en nog een aantal smakelijke caloriebommetjes. Er werd gezapig gekeuveld, gelachen en gezeverd, zoals het een kleine fijne blogmeeting betaamt.

Bedankt gij allen, voor jullie gezellige gezelschap, en dankuveel, Zap en Moose, voor jullie onbegrensde gastvrijheid!